สํานวนสุภาษิตเกี่ยวกับการพูดมีดังต่อไปนี้ค่ะ
ปากหอยปากปู
หมายถึง ชอบนินทา ม้จะเป็นเรื่องเล็กน้อย
ปากเป็นเอกเลขเป็นโท
หมายถึง การพูดจากสำคัญกว่าวิชาหนังสือ
ปากเปียกปากแฉะ
หมายถึง ว่ากล่าวตักเตือนซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็ยังไม่ได้ผลตามที่มุ่งหมาย
กินอยู่กับปาก อยากอยู่กับท้อง
หมายถึง รู้ดีอยู่แล้วแสร้งทำเป็นไม่รู้
ปากโป้ง
หมายถึง ชอบพูดเปิดเผยสิ่งที่ไม่สมควรออกมา
ปากหวานก้นเปรี้ยว
หมายถึง พูดจาอ่อนหวานแต่ไม่จริงใจ
ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม
หมายถึง ยังเป็นเด็ก
ปากคนยาวกว่าปากกา
หมายถึง คนสามารถแพร่ข่าวได้เร็วกว่ากา
ปากหนัก
หมายถึง ไม่ใคร่พูดขอร้องต่อใครๆ ไม่ใคร่ทักทายใคร
ปากฉีกถึงใบหู
หมายถึง พูดเยอะมาก พูดจนเบื่อ พูดซ้ำแล้วซ้ำอีก
อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่
หมายถึง รู้เท่าทันคำพูดที่พูดออกมา
ปากตำแย
หมายถึง ปากอยู่ไม่สุข ชอบพูด ชอบฟ้อง
ปากปราศรัยน้ำใจเชือดคอ
หมายถึง พูดดีแต่ใจคิดร้าย
ปากปลาร้า
หมายถึง ชอบพูดหรือด่าด้วยคำหยาบคาย
ปากมาก
หมายถึง พูดมาก พูดซ้ำๆซากๆ
ปากว่าตาขยิบ
หมายถึง พูดอย่างหนึ่ง แต่ทำอีกอย่างหนึ่ง
ปากว่ามือถึง
หมายถึง พอพูดก็ทำเลย
ปากสว่าง
หมายถึง ชอบพูดเปิดเผยเรื่องของผู้อื่น
เล่นกับหมาหมาเลียปาก
หมายถึง ลดตัวลงไปหรือวางตัวไม่เหมาะสมจึงถูกลามปาม
ปลาหมอตายเพราะปาก
หมายถึง คนที่พูดพล่อยจนได้รับอันตราย
ฆ้องปากแตก
หมายถึง ปากโป้ง, เก็บความลับไม่อยู่, ชอบนำความลับของผู้อื่นไปโพนทะนา
น้ำท่วมปาก
หมายถึง พูดไม่ออกเพราะเกรงจะมีภัยแก่ตนหรือผู้อื่น
รอดปากเหยี่ยวปากกา
หมายถึง พ้นอันตรายมาได้อย่างหวุดหวิด
ปอกกล้วยเข้าปาก
หมายถึง ง่าย, สะดวก
พร้างัดปากไม่ออก
หมายถึง นิ่ง, ไม่ค่อยพูด, ไม่ช่างพูด
ตามใจปากมากหนี้
หมายถึง เห็นแก่กินย่อมสิ้นเปลืองมาก
พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง
หมายถึง พูดไปไม่มีประโยชน์ นิ่งเสียดีกว่า
มือถือสาก ปากถือศีล
หมายถึง แสดงตัวว่าเป็นคนมีศีลธรรม แต่กลับประพฤติชั่ว
ละเลงขนมเบื้องด้วยปาก
หมายถึง ดีแต่พูด แต่ทำไม่ได้
อ้อยเข้าปากช้าง
หมายถึง สิ่งหรือประโยชน์ที่ตกอยู่ในมือแล้วย่อมได้คืนยาก
สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น
หมายถึง ได้ยินได้ฟังมาก็สู้เห็นด้วยตาตนเองไม่ได้
ผู้ร้ายปากแข็ง
หมายถึง ดึงดัน ดื้อ ไม่ยอมรับความจริง
หญ้าปากคอก
หมายถึง คุ้นเสียจนมองข้ามไป
อ้าปากเห็นไรฟัน
หมายถึง รู้ทันกัน
สำนวนสุภาษิตไทยรู้ไว้ใช่ใส่บ่าแบกหามน่ะค่ะ
ขอให้ทุกคนสนุกกับการใช้สำนวนไทยน่ะค่ะ
